Het lijkt me verschrikkelijk om een boom te zijn.
Vastgeketend in de grond, op een vaste plek, niet weg kunnen van waar je zaadje door het toeval terecht is gekomen...
Ook ben je altijd een schuilplaats, een schuilboom voor anderen. Een eekhoorn die van jou tak naar de tak van je buurman springt. Of een vogel die je afgevallen takjes - waar je zo zuinig op was - als een onschuldige dief wegpakt om er een nieuw warm huisje van te kunnen maken in - juist - jou mooie kronkelige takken. Maar heb jij inspraak in het gebruik van je eigen takken? Is er geen woonvereniging?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten