Dagen waarop je het niet
meer weet. Weet wat je een uur geleden deed, waaraan je dacht toen je opstond
en wat je hebt gegeten. Ook precies zo’n dag waarop niets gaat zoals jij wil, en alles
gebeurd zoals jij het niet wil.
Weer geen ontbijt op bed. Opnieuw geen
fantastische haardag. En ook geen stiekeme glimlach rond mijn mond. Waar is m'n dag nu weer mee begonnen? En gaat m'n dag ook met zichzelf - en zonder mij - weer naar bed?
De dag
lijkt precies een slak die door zijn eigen gemaakte slijm voorbijtrekt. Werd
mij vorige week duidelijk toen ik Het Klokhuis keek. Deze dag is bijna naar z'n einde geslijmd. Nu op weg naar morgen. Ga er vanuit dat ik met een grote smile
mijn bed uit stap. Twee van deze slakdagen zijn niet aan mij besteed. Ga ik
liever de spin uithangen achter de geraniums. Of misschien wel avontuurlijk
buiten een web bouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten