Een eigen weg

Een zelf gekozen pad

ligt voor me

Word ik gedwongen deze te volgen?

Ga ik op eigenwijze manier

de juiste weg?

Zullen mijn benen de juiste koers inzetten?

Af en toe zal het de gemakkelijkste weg zijn

Gevolgd door jou

Of ik jou

Soms zal ook een hoge berg

beklommen moeten worden

Of moeten mijn blote voeten,

zonder water de woestijn doorkruisen

Vaak zal de aangenaamste weg

mijn pad zijn

Over glooiende groene heuvels,

langs beekjes met een overvloed aan drinkwater

loop ik op blote voeten omdat het kan,

En heb ik in mijn hand

jou hand

Fotograaf

Tegen het zonlicht inkijkend, met de knieën stijf tegen elkaar aangedrukt en de schouders iets omhoog getrokken tegen de kou, bewoog ik me richting mijn fotograaf die even verderop stond. Leunend op mijn skistokken keek ik uit over een immense vallei.  De wolken die op sommige plekken het zonlicht tegenhielden, zorgden voor nog meer reliëf in het landschap. Bomen omringd door witte vlakken. Met mijn ogen volgde ik de toppen van besneeuwde bergen, naar de strak blauwe lucht, via de hutjes waar je heerlijke pasta’s kunt eten. Geuren van eten kwamen bij me binnen. Spaghettislierten op een wit bord met een goed gevulde rode saus. Of carbonara. Of een pizza met salami!

Langzaam gingen mijn gedachten terug naar wat ik daadwerkelijk voor mij zag. Een metershoge, gevaarlijke piste, en ik stond daar.